No Problem..... Challenges!

GEEN MOEILIJKHEDEN, maar UITDAGINGEN!
Natuurlijk ga je op missietrip om er te zijn voor de mensen die je wil gaan bedienen; je bereidt je daar op voor, je bepaalt je leerdoelen en wil uitdagingen aangaan als: bedienen in spreken, gebed, bemoediging, etc. etc.
Waar je tevoren niet zo snel aan denkt is de dynamiek van het groepsproces….. maar ook daar liggen de uitdagingen. Je hebt ochtend- en avondmensen, drukke en rustige personen, mensen die tijd willen voor zichzelf terwijl anderen door willen gaan (en dit zijn maar enkele van de vele verschillen die je in mensen tegenkomt).
Met deze verschillen omgaan, en dat willen zien als een uitdaging en niet als een probleem, is op zich al een ‘missie’. Dingen bespreekbaar maken; keuzes maken om ‘je vlees te kruisigen’ en niet ik-gericht te zijn als je ergens tegenaan loopt; bewust te willen worden van je eigen tekorten, onhebbelijkheden of andere ‘blinde vlekken’.
Ook hier ga je doorheen als missietripganger. Los komen van jezelf, uit je comfortzone treden….

DE LIEFDE VAN CHRISTUS DRINGT ONS....
Ook op andere momenten kom je jezelf tegen… Wat doe je als je je ‘unheimisch’ voelt als je voor een groep mensen komt te staan die je op ongepaste wijze aanstaren, die te vies zijn om aan te pakken, die enorm stinken, die zo héél anders op je overkomen dan de mensen waarmee je gewend bent om om te gaan (zodat je je eigenlijk geen raad met hen weet)?
Ikzelf, maar meerdere van ons, liepen daar gisterenavond (20 april) weer eens tegenaan. We hadden de daklozen op onze eerdere straat-outreaches uitgenodigd om deze maandagavond naar ‘Het Koffiehuis’ te komen; een wekelijkse bijeenkomst in een gebouwtje, georganiseerd door Cobus en Elishia van Stichting Tamam. De daklozen krijgen dan een maaltijd en wat te drinken. Relatie opbouwen is het doel.
Toen ze binnenkwamen rook ik direct de lucht van ongewassen lichamen….. Vol bewondering zag ik hoe Cobus en Elishia oprecht blij, enthousiast en vol liefde hun dakloze medemens ontvingen, hen omhelsden en op een vriendschappelijk manier met hen omgingen.
Wij stelden ons aan hen voor, zongen en deden een sketch. Mees gaf zijn getuigenis en dat sprak hen erg aan.
Met veel van hen mochten wij bidden…..OEI!...., dat betekende weer: dichtbij komen, hen aanraken, hen ruiken…..
Toch doen… 'No Problem, but a Challenge!' En dan…. Gods liefde stroomt door je heen voor deze hopeloze mensen met mistroostige levens; je omarmt ze, je omhelst ze…. als vanzelf omdat de Liefde van Christus je dringt! Halleluja!

TAFELBERG
Gisteren (20 april) hadden we overdag een uitje voor onszelf. We zijn bovenop de Tafelberg geweest. Acht van onze groep hebben in 2,5 uur de berg beklommen, de anderen zijn met de kabelbaan geweest. Allemaal hebben we genoten van de prachtige uitzichten.


Het was in meerdere opzichten een geweldige dag! We zijn werkelijk gezegend om een zegen te zijn!
Een hartelijke groet vanuit een zonovergoten Zuid-Afrika.
Marijke