De dag van de eerste outreach

Hallo allemaal!

Niet te geloven dat het vorige week woensdag was dat ik het inleidende verslag mocht schrijven. Het voelt alsof we hier al maanden zijn....

Onze dag begon vandaag behoorlijk vroeg, omdat om 8 uur de kinderkerk was, waar wij ook een bijdrage mochten leveren. Dus om 7 uur zaten we aan het ontbijt. De kinderkerk was erg leuk. Rebeka had een Bijbelverhaal voorbereid en vertelde het verhaal van de verloren zoon en had een aantal kinderen gevraagd dit uit te beelden (Wendelijn had hier ook aan meegewerkt, maar die was haar stem kwijt waardoor haar bijdrage wat stiller dan gepland was). Juliette had een dans verzonnen en deze aan een aantal kinderen aangeleerd. De dienst was een groot succes.

Vervolgens gingen we allemaal bezig met onze activiteit van die dag. Voor mij betekende dit dat ik samen met Matthijs, Annet, Rebeka en Juliette de aanbidding voor a.s. zondag mocht voorbereiden. Er is door de Ark zelfs speciaal een groter keyboard/ elektrische piano (mijn kennis gaat niet zover) aangeschaft zodat Juliette zondag kan spelen. Een ochtend samen zingen is wel een heel relaxte manier om de dag te beginnen :). De mannen liepen in de ochtend met the New Jerusalem Boys mee (jongens/mannen die het afkickprogramma volgen) en de vrouwen waren naar de oudere vrouwen.

Iets voor 1 uur kregen we te horen dat er een doopdienst was om 1 uur, dus daar zijn we toen ook maar even gaan kijken. De doop vond plaats in een klein vijvertje, zodat degene die gedoopt werd, eerst in het water moest gaan zitten en vervolgen gedoopt werd (het paste allemaal net).

Vervolgens zijn Shamae, Juliette en ik naar the New Jerusalem Girls gegaan (dat zijn dus de meiden die het afkickprogramma volgen). We hebben al twee hele goede middagen en avonden met ze gehad en we zijn verbaasd over hoe open deze meiden zijn. Ze willen zo graag hun verhaal kwijt. Toen we er vandaag kwamen bleek helaas dat er sport op het programma stond, waardoor we maar een half uurtje met ze hadden. We hebben ze gevraagd hoe ze het tot nu toe vinden en de meiden zijn zo dankbaar voor het feit dat we er zijn! Maar juist door hoe zij ons nu toelaten zijn ze een zegen voor ons. Een van de meiden van het programma heeft mij meer gezegend dan dat ik haar heb gezegend... heel bijzonder :)

Vanavond zijn we Kaapstad in gegaan met Cobus en Elisha van Tamam. Zij gaan regelmatig de straat op om relatie te bouwen met straatkinderen/ straatjongeren en op deze manier ingang te vinden om ze het evangelie te delen. Heel bijzonder om te zien hoe zij op een geweldig relaxte manier met deze mensen omgaan. We hebben met een aantal mensen van de straat kunnen bidden. Er waren best een heel aantal mensen die zelf ook vroegen of we voor ze wilden bidden. We zijn nu net een half uurtje thuis en morgen mogen we al om half 7 ontbijten, omdat we dan weer de straat opgaan. Dus het is de hoogste tijd om te slapen.

Oogjes dicht en snaveltjes toe!